- A w co się bawimy?

- Anty.. co? Co to jest?

- Cantharis. W skrócie Aris, bo to bardziej wolę niż Cantharis.

Podniosła się i zaczęła iść powoli wzdłuż molo, stawiając łapę za łapą. Tak, zobaczył ją. No w końcu. Odmachała mu, uśmiechając się lekko pod nosem. No, w pewien sposób oddał jej cześć. Machnęła ogonem i przywarła do ziemi, ot tak.

Usłyszała coś. Podniosła łeb do góry i zobaczyła jakiegoś szczeniaka. Nie poruszyła się. On ma mieć szacunek do księżniczki. Co z tego, że nie wie, że nią jestem? On ma się domyślić. Rozłożyła skrzydła i majestatycznie je złożyła, by zrobić taki efekt 'wow'.

- CO? ALE ŻE JAK? JA SIĘ ***** TYLE MĘCZYŁAM ŻEBY ON BYŁ MOIM BRATEM, A TEN JAK GDYBY NIGDY NIC SOBIE IDZIE W *****! (przepraszam, tak dla efektu ;-; ). JA SIĘ TAK NIE BAWIĘ. TO W TAKIM RAZIE MACIE MI ZNALEŹĆ JAKIEGOŚ BASIORA DO ZABAWY, TO ROZKAZ. JA SOBIE GDZIEŚ IDĘ! - wykrzyczała. Była zdenerwowana, uważała, że to wina jej mamy i Siddalee. Warknęła i wyszła.

Yay! ^.^ Szczeniaczek!

Aris już Cię lubi : D

- Geniusz.